بررسي آبكاري سنتي و نوين در ايران به همراه برآورد انرژي مورد نياز آنها
صنايع دستي كه بيانگر هنر و ذوق مردم يك كشور است، در ايران سابقه اي بس طولاني دارد، به طوري كه بسياري از صاحب نظران، ايران را يكي از سه قطب مهم اين صنعت در آسيا و جهان مي دانند. يكي از صنايع دستي، فلز كاري است كه در اين صنعت هنرمندان، اشكال مختلفي را …
نویسنده :
صدق كردار – احسان پاكدامن- جليل شادبهر – مرتضي بقالها
منبع :
نشریه پیام آبکار، شماره 1
چکیده مقاله بررسي آبكاري سنتي و نوين در ايران به همراه برآورد انرژي مورد نياز آنها
صنايع دستي كه بيانگر هنر و ذوق مردم يك كشور است، در ايران سابقه اي بس طولاني دارد، به طوري كه بسياري از صاحب نظران، ايران را يكي از سه قطب مهم اين صنعت در آسيا و جهان مي دانند. يكي از صنايع دستي، فلز كاري است كه در اين صنعت هنرمندان، اشكال مختلفي را با استفاده از ابزار مخصوص بر روي فلزات خلق مي كنند. طبعا فلز مورد استفاده بايد نرم و قابليت چكش خواري داشته باشد. يكي از مناسب ترين فلزات، مس است و با توجه به قابليت هدايت گرمايي بالاي آن، در قديم از آن در ساخت ظروف مخصوص پخت و پز استفاده مي كردند و براي زيبا جلوه دادن اين ظروف، آنها را با لايه اي از قلع مي پوشاندند، اين عمل سفيدكاري نام دارد. امروزه نام علمي اين عمل، آبكاري است. در اين مقاله مراحل مختلف آبكاري سنتي با ذكر توجيحات علمي مربوطه، مطرح و سپس به تشريح روش امروزي پرداخته و مقايسه اي بين روش سنتي و جديد از نقطه نظر مصرف انرژي صورت گرفته است. به علاوه، حلاليت فلز قلع را در محيط هاي اسيدي، بازي و خنثي بررسي و ملاحظات پزشكي مربوط به استفاده از اين ظروف شرح داده شده است.
