بروز رسانی وبلاگ علوم و تکنولوژی رنگ: رنگ ضدخزه‌ با بار الکتریکی

یکی ‌از دلایل ‌‌رنگ‌آمیزی ‌بدنه ‌شناورها در زیر خط آبخور، جلوگیری ‌از چسبیدن ‌و رشد ارگانیسمهای دریائی‌ مانند خزه‌های‌ قهوه‌ای، آبی ‌و سبز، انواع‌ جلبک‌ها، کرم‌ها، حلزونها و … به ‌آن ‌می‌باشد. این پدیده که به Biofouling معروف است، بخصوص در زمانهائی‌ که‌ شناور زمان طولانی در لنگرگاه ساکن است، رخ می دهد و سالانه خسارتهائی در ابعاد میلیاردی به بار می آورد. نوع مستقیم این خسارتها به دلیل افزایش وزن شناور و اصطکاک بیشتر (در حرکت) بوده و‌ مصرف‌ بیشتر سوخت، در مواردی تا بیش از 40 درصد را باعث می گردد. برآوردهای لویدز حاکی از آن است ‌که ‌در یک شناور بدون پوشش ضدخزه، سوخت افزایش یافته به واسطه افزایش وزن ناشی از انواع خزه ها حدود 28 درصد کل سوخت می باشد. این افزایش سوخت از یک طرف  هزینه های حمل و نقل دریائی را بالا برده و از طرف دیگر به ‌افزایش ‌دی ‌اکسید کربن ‌آزاد و رهاشده (اضافی) در طبیعت‌ در حدود 350 میلیون‌تن ‌در سال ‌می‌انجامد. نوع غیر مستقیم خسارتهای تحمیل شده به علت افزایش خوردگی بدنه در سطح خارجی شناور می باشد که در صورت عدم جلوگیری از آن نهایتاً به غیر قابل استفاده شدن شناور می انجامد که این خود خساراتی در ابعاد بسیار بزرگتر را ‌رقم ‌می‌زند. روش‌های ‌متداول ‌مبارزه ‌با ارگانیسم‌های (مذکور) که‌ با استفاده ‌از بیوسدها –ترکیبات ‌آلی ‌قلع (هم‌اکنون ‌ممنوع ‌شده) و ترکیبات‌ مس ‌یک‌ ظرفیتی – ‌هنوز مجاز – انجام می شود، از یک طرف به آلوده کردن محیط زیست ‌دریائی ‌انجامیده‌ و از طرف ‌دیگر با توجه ‌به ‌نیاز به‌ سندبلاست ‌و تجدید رنگ آمیزیهای ادواری در درای داک (drydock)، هزینه‌های ‌قابل ‌توجه‌ای‌ را به‌ صاحبان‌ شناورها تحمیل‌ می‌کند.