جنگ صنایع دفاعی با خوردگی

به طور معمول برای پاکسازی و ترمیم یک شناور نیمه سنگین یا زیردریایی از تاثیرات محیطی همچون خوردگی یا زنگ زدگی، بین ۲۰ روز تا ۲ ماه وقت لازم است که همین زمان هنگامی که ضرب در تعداد شناورها و تجهیزات موجود در نیروی دریایی کشوری همچون جمهوری اسلامی ایران می‌شود، عدد قابل توجهی را تشکیل می دهد؛ سوای آنکه هزینه مادی و پرسنلی آن چقدر می‌تواند باشد.
خوردگی یکی از مسائل مهم در بخش‌های مختلف صنعت است که هر سال هزینه‌های بالایی را بر صنایع، نیروهای نظامی، بخش خصوصی و دولت‌ها تحمیل می کند. برای نمونه به برخی از اعداد در این بخش اشاره می کنیم تا فهم این موضوع راحت تر باشد. در سال ۲۰۱۰ میلادی، خوردگی یا همان زنگ زدگی چیزی در حدود ۳ میلیارد و ۱۵۰ میلیون دلار هزینه برای ناوگان شناورهای سطحی نیروی دریایی آمریکا به بار آورد. کارشناسان کشور مان در سال ۹۱ اعلام کرده اند که در محیط‌های دریایی هزینه خوردگی در حدود سالانه ۱۸ هزار میلیارد تومان است و بر اساس برخی آمار تا ۵ درصد از تولید ناخالص کشور به صورت سالانه توسط خوردگی یا همان زنگ زدگی به هدر میرود که با ضرب و تقسیم آن در سالهای اخیر، این رقم می تواند تا ۳۰ هزار میلیارد تومان برآورد شود.
 اخیرا وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح رسما از دستیابی صنایع دفاعی کشورمان به شیوه “حفاظت کاتدی جریان تزریقی” دست پیدا کرده است. اصلاح “حفاظت کاتدی به شیوه تزریقی” دقیقا چیست؟ در این روش با اعمال جریان الکتریکی به عوامل حفاظت شونده از آنها حفاظت می کنند که این تزریق جریان توسط ترانسفورمر رکتیفایر انجام می شود. این ترانسفورمرها با یکسو کردن جریان ورودی و اعمال آن به حفاظت شونده‌ها از آنها حفاظت می کنند. این ترانسفورمرها حفاظت کاتدی مناسبی در مناطق مرطوب، غبار آلود، نمک زار، داخل اتاق برق و… دارند که در شرایط حداکثر دما با سایه بان ۵۰ درجه، حداکثر درجه حرارت برای فلزهایی که به مستقیم تحت تابش آفتاب هستند ۸۰ درجه، رطوبت ۹۵%، سطح ایزوکزونیک ۶۰ و با غلظت غبار ۷۰ الی ۱۴۰۰ میلی گرم در متر مکعب دائم کار بوده اند.