سرکارخانم صادقی لطفا کمی از سابقه فعالیت خود بگویید تا خوانندگان مجله بیشتر با شما آشنا شوند
بنده اعظم صادقی متولد 1364 و فارغ التحصیل رشته مهندسی شیمی با گرایش بیوتکنولوژی در مقطع کارشناسی ارشد هستم. فعالیت کاری من در بهمن 1388 با شرکت مهندسی خور( فعال در زمینه طراحی و ساخت انواع قالب ها و تولید قطعات پرسی) به عنوان سرپرست واحد آبکاری آغاز شد. در ادامه سابقه حضور به عنوان مشاور فنی و اجرایی در همین شرکت، شرکت ایران تابلو، سیال نیرو، سپهر تجهیز، قفل آریا و شرکت تیزگام صنعت را دارم.
فعالیت تخصصی بنده در زمینه آموزش نیروی کاری در آبکاری و تصفیه پساب های صنعتی، مشاوره در راه اندازی خطوط آبکاری، بررسی و رفع ایرادات کیفی، محاسبه بهای تمام شده و قیمت گذاری، افزایش بهره وری تولید و تهیه و تدوین مستندات مهندسی در زمینه آبکاری است و با انواع مختلف آبکاری از جمله نیکل کروم، گالوانیزه سیانوری و اسیدی، نقره صنعتی، کروم سخت و …. آشنایی داشته و در حال حاضر مشغول بررسی نوع جدیدی از گالوانیزه آلیاژی برای استفاده در صنعت خودرو هستم.
چالش های فعالیت در این صنف با توجه به مردانه بودن آن چیست؟
حداقل در زمان استخدام بنده، شرکت مهندسی خور به عنوان تولیدکننده قطعات فلزی خودرو، در سطوح تولیدی کارخانه دارای ماهیت کاری کاملا مردانه بود و می‌توان گفت سمت اولین سرپرست خانم، با تحصیلات مهندسی و مواجهه مستقیم با تولید در این شرکت، به من تعلق دارد. در ابتدا نگرش مدیران این شرکت در استخدام نیروی خانم در واحد جدید التاسیس آبکاری، بدلیل ظرافت و تزیینی بودن پوشش نیکل کروم بود که به نظر ایشان از عهده‌ی یک خانم با نگرشی متفاوت بر می‌آمد .
البته در این سالها حمایت بی دریغ مدیران این شرکت در ادامه فعالیت بنده در این زمینه کاری، بسیار تاثیر گذار بوده است .
به هر حال بانوان بر خلاف آقایان، در کنار هر سمت شغلی، خواه نا خواه، وظیفه‌ی مادری و خانه داری را هم بر عهده دارند که کاری تمام وقت است و بدون حمایت و درک متقابل محل کار، ساپورت همزمان چند وظیفه بسیار سخت و استرس زا خواهد بود و بسیار بانوان توانمندی بوده اند که به ناچار یکی را فدای دیگری کرده اند و در اکثر موارد بدلیل مادر شدن از فعالیت کاری خود دست کشیده اند.
نیمی از جمعیت کشور را بانوان تشکیل می دهند که با در نظر گرفتن شرایط ویژه و فراهم کردن شرایط کاری مناسب می توان از این نیرو به نحو احسن در پیشبرد اهداف عالیه کشور و جامعه بهره جست.
به نظر من آبکاری از جمله فعالیت هایی است که برای آن تنها اصطلاح مردانه بودن کافی نیست. هر مردی هم تمایل به فعالیت در این صنف را ندارد. من به عنوان یک خانم که در صنعت، مستقیم با خط تولید در تماس بوده ام، بجز مواجهه مستقیم با نیروی کاری خط تولید، با مصائبی از جمله خراب شدن لباس‌ها بدلیل پاشیدن قطره‌های اسید و مواد شیمیایی، از بین رفتن کفش، بوی اسید و آهن گرفتن و…. آشنایی دارم .
تسلط بر فرآیندهای صنعتی آبکاری وابستگی زیادی به تجربه فردی دارد که مستلزم وارد شدن به عمق کار است. در زمان کار شخصا بدون توجه به کلیشه های جنسیتی، انرژی و توان خود را برای کسب تجربه به کار گرفته‌ام. به نظرم کلیشه های فرهنگی، تابو ها و جداسازی های جنسیتی کار مردانه و زنانه، یکی از دلایل عدم ورود بانوان در بخش صنعت است وقتی خانم دارای تحصیلات در رشته های فنی و مهندسی تصمیم می‌گیرد در شغلی متناسب با رشته تحصیلی خود وارد شود می بایست برای پیشرفت در کار، این دسته تفکرات بازدارنده را کنار بگذارد .
برای یک خانم با توجه به روحیه و تخصص و پذیرفتن توانایی‌های خود، هیچ کاستی و کمبودی برای ورود به صنعت وجود ندارد. با توجه به سابقه مشاوره در چند کارخانه نسبتا بزرگ، به نظرم قریب به اتفاق مدیران حوزه صنعت، به توانمندی بانوان اعتماد دارند و در این حوزه دیدگاه مثبتی برای کار کردن بانوان و پیشرفت آنان وجود دارد.
وضعیت حال حاضر صنعت آبکاری را چطور ارزیابی می کنید؟
شخصا با توجه به رشته تحصیلی و شناخت محلولهای الکترولیتی، قبل از ورود به این صنف، شناخت کافی درباره‌ی آبکاری نداشتم، به نظر بنده این صنف برای کسانی که به نوعی با آن سرو کار دارند شناخته شده است و همچنان عام جامعه شناختی در این مورد ندارند. برای مثال در جواب سوالی که پرسیده می شود شغل شما چیست؟ « آبکارم » قطعا جواب کاملی در مقابل پرسشگر نیست و می بایست توضیحات بیشتری برای درک این شغل داد.
وقتی در مورد وضعیت حال حاضر سخن به میان می آید، وضعیت تحریم ها نیز به ذهن خطور می‌کند البته نه فقط جنبه‌های منفی از جمله عقب ماندن از تکنولوژی روز دنیا، بلکه توانمند سازی، تکیه بر نیرو و دانش داخلی از جنبه های مثبت آن است که برای صنعت آبکاری هم صدق می‌کند. در حال حاضر تجهیزات تخصصی صنعت آبکاری با برند های داخلی وجود دارند که کیفیت مناسبی داشته و جوابگوی نیاز داخلی هستند.
ممکن است تعداد کارگاه های آبکاری در ایران زیاد باشد ولی سیستم های آبکاری مجهز و استاندارد در سطح کشور بسیار کم تعدادند . عدم رعایت استاندارد های ارگونومی برای نیروی کار، عدم آموزش تخصصی، تهویه مناسب و بکارگیری لوازم ایمنی فردی از معضلات این صنف است.
مشکلاتی از جمله سنتی بودن فرآیندهای آبکاری، بو و کار با اسید، صعوبت در بدست آوردن سختی کار و…. از رغبت نیروی کار در این زمینه کاسته است. این فرآیند نیازمند نیروهای کاری باهوش با گیرایی بالاست ولی جذابیتی برای ورود این افراد در این صنف فراهم نشده است.
متاسفانه شاهد فعالیت به شدت تکراری و سنگین بانوان مشغول در خط تولید آبکاری سنتی بوده ام که نیازمند مداخلات ارگونومیک در سطح بالا بوده اند البته این مورد، برای آقایان نیز صدق می کند .
در برخی از کارگاه ها حتی وسایل ایمنی فردی مناسب در اختیار کارگر قرار داده نمی شود اغلب کارگاه های فعال بدلیل مسائل زیست محیطی بصورت غیر رسمی و مخفیانه فعالیت می‌کنند که یکی از دلایل عدم رسیدگی واحدهای نظارتی از جمله بهداشت بر شرایط کاری و کارگری در این صنف است .
آبکاری و آلودگی زیست محیطی هم بخش دیگری از مسائل مرتبط است به نظر می‌رسد جایگزینی فرهنگ تصفیه پساب در صنف آبکاری به جای جریمه و بگیر و ببندهای زیست محیطی، تاثیر بهتری در هر دو زمینه داشته باشد بسیار کارگاه هایی در مناطق ممنوعه بدون سیستم تصفیه و به دور از چشم ضابط محیط زیست در حال فعالیت هستند که تاثیر منفی بر وجهه این صنف می گذارد .
آینده و چشم انداز صنعت آبکاری در ایران را چطور می بینید و چه راهکارهایی برای حل چالش های این صنعت پیشنهاد می‌دهید؟
در آینده مکانیزه شدن هر چه بیشتر خطوط آبکاری بدلیل بالا بردن بهره وری و همچنین کاهش صعوبت نیروی کاری دور از ذهن نیست.
برای برون رفت از سیستم و محلول های سنتی آبکاری می بایست بصورت ریشه ای در علمی کردن این شاخه اقدام شود.در سیستم آموزشی جای رشته‌ای تحصیلی با نام یا گرایش آبکاری خالی است . مطمئنا با ورود شاخه‌ی تخصصی آبکاری در سیستم دانشگاهی، علاوه بر پرورش نیروی تخصصی و دانشگاهی برای این صنف، پژوهش های علمی، مقالات و پایان نامه های پرباری در این زمینه را خواهیم دید که در پیشرفت و دیده شدن این صنعت تاثیر گذار خواهد بود.
با توجه به ظرفیت ها و توانایی های متخصصان این صنعت و با حمایت دولت در تسهیل، بازنگری و بهبود در پاره ای از مسائل و مشکلات مرتبط با این صنف، آینده بهتری در زمینه آبکاری برای کشور متصورم .
